Java-Bali roots
Beste Vera, Flip,
Vanmorgen beluisterde ik toevallig de oude voicemail van Flip op 1 juni, waarin hij mij uitnodigde voor een eerste gesprek in Overasselt.
In heel korte tijd hebben wij daarna samen, ook met mijn kinderen, een reis op maat in elkaar gezet en is de reis definitief geregeld.
Geweldig dat een basisidee van ons met al enkele besluiten (geregelde vlucht, 1e hotel in Bogor) zo prachtig kon worden aangevuld met jullie reiservaringen/bouwstenen.
De tour op Java is volgens plan verlopen, de indrukken waren overweldigend.
Naast de bekende highlights was het geplande weerzien van familie van mijn vrouw in Jakarta natuurlijk heel bijzonder.
En met tips van hen liepen wij een paar dagen later in Bandung door de straat (Martadinata, vroeger Admiraal Riaustraat) waar mijn vrouw als 2- jarig meisje gewoond moet hebben voordat zij voorgoed per schip naar Nederland vertrokken. Een hele aparte belevenis voor ons.
De voortzetting van de reis op Bali is ook naar wens verlopen.
Taman Sari/Pemuteran (2 nachten) was een geweldig rustpunt, schitterende locatie, waar we eigenlijk nog wel langer wilden blijven.
Via Ubud (1 nacht, fietstocht) hebben we de laatste dagen een prima hotel gehad in Sanur (Respati), ook aan het strand en van daaruit nog enkele tochtjes ondernomen
naar Seminyak (mijn zoon nam surfles) en Uluwatu (Kecak).
Haast onoverkomelijk, ondanks tips en onze behoedzaamheid, hebben wij wel wat problemen gehad met de spijsvertering, allemaal.
En vermoedelijk heb ik tijdens de terugvlucht een hoest en keelontsteking opgelopen, waar ik nog niet helemaal van af ben.
Het 'landen' en acclimatiseren in ons kikkerlandje kost nu echt even tijd.
Ook de chauffeur en de gids waren voor ons 'op maat'.
De chauffeur was een rustige man van 64 die luisterde naar de naam Wawan.
Het contact met hem verliep vooral d.m.v. een vriendelijke glimlach en enkele Engelse woordjes.
Wij hebben hem ervaren als een prima chauffeur, rustig in het woelige verkeer, die geen risico's nam.
Jan van Gemert, een Nederlands sprekende gids, had tijdens de reis over de Puncakpas algauw echt contact met ons.
Toen wij het verhaal vertelden over onze situatie (mijn echtgenote/moeder van de kinderen overleed in febr. 2000 aan kanker) vertelde hij ook zijn eigen schrijnende verhaal. Ook hij verloor zijn vrouw aan dezelfde ziekte, slecht twee jaar geleden, en om 3 maanden ziekenhuis te bekostigen verloor hij ook zijn huis, zijn auto en zijn eigen bedrijf (gids). Zorgelijk liet hij zijn kale hoofd zien (hij droeg altijd een pet) en vertelde dat hij in korte tijd al zijn haren had verloren (hij was bang ziek te zijn, alle stress zou ook de oorzaak kunnen zijn). Begrijpelijk dat wij met hem in korte tijd een vriendschappelijke band hadden.
Tijdens de tour regelde hij alles voor ons, met inzicht gooide hij het programma soms om, gaf ons op tijd informatie en was de man op wie wij konden bouwen en vertrouwen zoals gehoopt. Tegelijk besef je dat zijn verhaal ook Indonesië is, de gezondheidszorg heeft lang niet het niveau als bij ons al schijnt de nieuwe president Widodo zaken te hebben verbeterd. Al met al: alle lof voor gids en chauffeur. Wij willen graag dat dat door komt!!
Tenslotte: toevallig dat deze reis heeft plaatsgevonden in het jaar dat Indonesië 70 jaar geleden bevrijd werd van de Japanners.
Ik zag zaterdag de herdenking in Den Haag op televisie. Tijdens onze vakantie zagen wij veel scholieren marsen ter voorbereiding op de onafhankelijkheidsdag, 17 aug.
Steeds meer besef ik de geschiedenis van het land, hoe de oorlog overging in een onafhankelijksstrijd en hoe mijn familie in die geschiedenis hun deel hadden.
Ook door het boek 'Bandung' van Flip, waar ik nog meer uit wil lezen, ben ik veel bewuster bezig met de geschiedenis van mijn schoonouders. Jammer dat ik niets meer met hun kan delen uit de eerste hand.
(Ik zorg ervoor dat Flip het boek op korte termijn terugheeft).
Ik ben maar even wat gaan schrijven als reactie op onze reis, als jullie nog andere informatie willen hebben dan hoor ik dat graag.
Met vriendelijke groet,
