 Kaimana inspectiereisKaimana is een klein stadje in west Papua, het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea. In potentie heeft de omgeving van Kaimana net zo veel of misschien wel meer te bieden dan Raja Ampat bij Sorong. Alleen staat het toerisme hier nog in de kinderschoenen.
Lees hier verder mijn reisverslag
|
 Dag-1Na aankomst op het vliegveld checken we in bij het geheel nieuwe Kaimana Beach hotel. Het hotel doet haar naam geen eer aan en zou beter hernoemd kunnen worden naar het Kaimana Garbage hotel. De paar meters strand liggen bedolven onder plastic en ander afval. De kamers zijn netjes, niets op aan te merken. Het restaurant is eenvoudig, zowel de nasi en bami zijn niet erg lekker. WiFi is “Error” en sommige medewerkers zijn wel aardig. Service is ver te zoeken.
Na een heerlijke Ikan kakap bakar (geroosterde red snapper) maken we een korte city toer (Kaimana is niet groot, er is wel een leuk oud gedeelte) en gaan vervolgens naar het dorpje Tanggaromi, op een dik half uur rijden. Het is een centraal havenplaatsje waar de bewoners uit het achterland hun vis en groente verkopen of aan wal gaan om naar Kaimana te rijden. We maken een heel gezellige wandeling door het dorpje en mogen overal foto’s maken van de markante Papua gezichten.
Diner hebben we, zoals hierboven beschreven, in het hotel.
|
 Dag-2De dag begint met een SMS van mijn agent, zijn schoonvader is onverwacht overleden en hij kan niet met ons mee de komende dagen. Hij heeft wel een alternatief geregeld: Tommy, een Engelstalige gids, zal ons de komende twee dagen begeleiden. Vanaf dinsdag gaat Jafar dan weer mee op tour.
Ook het weer zit ons niet mee. Oktober zou de overgangsmaand moeten zijn van de zuidoosten wind naar westenwind. De zee is ruw met hoge golven en onze open boot klapt hard op de golven. Van snorkelen zal ook niet veel komen, aangezien de helderheid met oostenwind minimaal is. De inspectiereis is dus niet voor niets: Kaimana is niet aantrekkelijk van medio mei tot eind oktober!
We varen naar het prachtig schone plaatsje Sisir, waar Tommy keurig in het pak terug komt van de kerkdienst. Als hij zich heft omgekleed gaat hij mee als gids naar het dorpje Froma Jaya. Hier krijgen onze gasten in de toekomst een welkomstdans van de lokale bevolking en tegen zonsondergang de paringsdans van de Paradijsvogels op ongeveer een half uurtje lopen van het dorp.
Normaliter overnachten we in Froma Jaya bij de locals, om de volgende ochtend vroeg naar Maimai door te varen om de walvishaaien te spotten. Wij keren echter terug naar Kaimana en zijn inmiddels verkast naar het hagelnieuwe Grand Hotel Papua. Een enorme verbetering t.o.v. het Kaimana beach hotel. Personeel is uitermate vriendelijk en behulpzaam, eten is er prima en ook de ligging is een stuk beter. Hier kan Merapi met een gerust hart haar gasten onderbrengen.
|
 Dag-3We besluiten een rustdag in te lassen, omdat Jafar nog niet mee kan en we geen zin hebben om weer een uur heen en een uur terug te varen onver de ruwe zee. We verkennen Kaimana een beetje en bezoeken ook de lokale markt.
|
 Dag-4Veel te laat vertrekken we met een andere, iets grotere, boot uit Kaimana en varen we naar Maimai. Hier vragen we de lokale vissers of er al walvishaaien zijn gespot, maar helaas… belum, nog niet. We lunchen bij de guesthouses aan het Maimai strandje, waar we normaliter onze gasten gaan onderbrengen. Een zestal schone en nieuwe (2014) cottages met basic voorzieningen. In de rotsen bij Maimai vinden we ook de eeuwenoude rotstekeningen, waar eigenlijk niemand van weet wie, wanneer en waarom de tekeningen gemaakt zijn.
We varen door tot het oostelijke puntje van het eiland en overnachten in Namatote.
|
 Dag-5Na het simpele ontbijt varen we naar Triton bay. We varen eerst naar het plaatsje Lobo, waar het monument van Fort du Bus ons herinnert waar de Nederlanders in 1827 Papua betraden en het eiland als Nederlands Nieuw Guinea annexeerden. Veel is er niet te zien aan het monument en het dorp biedt ook niet veel interessants. Wellicht een must voor veteranen, maar de doorsnee toerist (bestaat die wel in Kaimana) kan Lobo links laten liggen. Terwijl we aan het varen zijn is er genoeg te spotten, zoals deze hornbill…
We varen terug de baai van Triton op en vergapen ons aan de mooie eilandjes van Karst Island. Het gebied is te vergelijken met de reclamefoto’s van Raja Ampat, eilanden als paddestoelen met wuivende palmen in lichtblauw helder water. Normaliter overnachten we in de cottages op Erwun beach, om de volgende dag door te varen naar Iris strait. Wij besluiten echter vanwege de hoge golven terug te keren naar Kaimana en Iris strait met haar prachtige snorkel- en duiklocaties te laten voor wat het is.
|
 Over KaimanaZoals gezegd: Begin Oktober is nog niet de goede periode om naar Kaimana te gaan. Vanaf November tot en met April waait de wind minder hard uit het westen, is de zee rustig, het water helder en de kans op walvishaaien vele malen groter (zeker in de week rondom Nieuwe maan).
Wat mee te nemen:
Eigen snorkelmasker, lakenzakken of sarongs om onder te slapen bij de homestays/cottages en natuurlijk zonnebrandolie. Muggen zijn we er nauwelijks tegengekomen.
|
|
